Jesteś?
Ty jesteś wiatrem we włosach;
gwiazdą nad otchłanią;
szeptem w samotności;
ciepłem podczas burzy.
Ty jesteś odwagą pragnienia
gdy już brak nadziei;
marzeniem gdy pustka ogarnia;
snem spokojnym...Jesteś??
Zniknąłeś jak pył księżycowy
podczas pełni
gdy nadszedł świt
po tamtej pamiętnej wichurze.
Czujesz ją jeszcze??
Komentarze (4)
Dla mnie- czytelnika - te średniki to pauza długa,
autor rozmyśla, wspomina. Podwójne pytajniki ??- to
wielka niewiadoma, niepewność. W pęcie gotowość do
spotkania i zapytanie o to, czy to już czas na to
spotkanie, czy podmiot liryczny już nie pamięta
burzy. Dobry. Pozdrawiam
taka gotowość na kolejne spotkanie
A któż dogoni wiatr i odbierze mu to co zagarnął. a
takie pragnienia to tęsknota, która czym dłużej trwa,
tym piękniejsze ma wspomnienia. Nie wiem do czego
służą ci średniki w tym wierszu. Ja bym nic nie
stawiała w tych miejscach, Ale ja się nie znam.
wiersz ciekawy..z przemyśleniami wspomnieniami ...)))