Jesteś
Zaplątana w moich myślach,
co ze snu się czasem budzą.
Jak koniczyna czterolistna,
która niesie radość ludziom.
Kroplą rosy na mym oku,
co tęsknotą wolno spływa.
No i echem w pustym domu
- głuchą ciszą się odzywasz.
Wiatrem co się z drzewem droczy,
chcąc poplątać mu konary.
Chciałbym kiedyś jeszcze kroczyć,
deptakami wspomnień starych.
W gąszczu poplątanych ścieżek,
za zakrętem znikasz czasem.
Lecz ja ciągle mocno wierzę!
- marzeniami przyszłość pasę.
Gdzieś przy oknie gdzie kropelki
rozbijają się o szyby.
Ma tęsknoto! Poniewierko!
jesteś ze mną - nie na niby.
Kazimierz Nowacki
autor
Kazimierz
Dodano: 2014-10-10 10:22:46
Ten wiersz przeczytano 663 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Bardzo ładny wiersz, pozdrawiam :)
Pięknie napisany
Pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz.Pozdrawiam:)
Bardzo ładny wiersz. Też bym chciała raz jeszcze
przejść się deptakiem wspomnień starych, wiem że jest
to niemożliwe. Pozdrawiam
Piękny,pełen tęsknoty wiersz.
U mnie też bywają takie chwile...
Pozdrawiam serdecznie:)
Tęsknić każdy może - jeden bardziej, inny jeszcze
mocniej:)
Piękny wiersz z przyjemnością przeczytałam Pozdrawiam
serdecznie :)
Wspaniały wiersz, pełen melodii:)
Pięknie melodyjnie napisałeś chciaż melanchlijnie :))
No cóż tęsknota tak właśnie nastrają
Serdecznie pozdrawiam :)
Pieknie, rytmicznie, z przyjemnoscia:)
Piękny wiersz,bardzo melodyjny:)
Rewelacja jak dla mnie, świetne metafory:) pozdrawiam