Jesteś dla mnie ziarnem co...
Zostałaś do mnie przyniesiona przez
wiatr
Między konarami światło żółte świeci
Te małe co wniosłaś w posagu to
świetliki
Otwierasz ostępy leśne, to będzie nasz
świat
Tyle rzeczy się wokoło chłodem niesie
Przyszłaś w muślinach do ostatnich liści w
lesie
We mnie w tej scenerii radości po brzegi
Cieszmy się jesienią, bo już nadchodzą
śniegi
Jesteś dla mnie ziarnem co wypadło z
kłosu
Cisza zaległa las, na dźwięk twojego
głosu
Niebo, gałąź natchnienie pobliskiego
drzewa
Wietrze dziękuje, już więcej mi nie
potrzeba
Autor:slonzok
Bolesław Zaja
autor
slonzok
Dodano: 2018-01-24 05:34:13
Ten wiersz przeczytano 462 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Pięknie z miłością pozdrawiam serdecznie;)
Zachwycający z pięknym przekazem :)
W jesieni życia ziarno miłości to cała skała, a nie
okruch radości... pozdrawiam serdecznie
Ładnie Bolesławie
Pozdrawiam:-)
Pięknie rozmarzony:)pozdrawiam cieplutko:)
Witaj Bolu, pięknie i romantycznie dzisiaj u ciebie.
Pozdrawiam o poranku.
Bolku
jak zawsze pięknie u Ciebie