Jesteś winna

Jesteś winna tej miłości,
tej ironii w śmiechu mym
na każde kocham Cię,
temu chaosowi myśli
w piwnicy, na strychu...

Jesteś winna tej miłości,
wschodowi słońca jak i
ostatecznemu zachodowi,
a on przecież nie jest wcale
taki ostatni jak bym chciał...

Jesteś winna tej miłości,
temu, że na schodach widzę
jak ciągle z nich spadasz,
a w dłoni czuję ten uścisk,
ten uścisk na zawsze...

Jesteś winna tej miłości,
tak samo jak ja oskarżyciel,
jak moje pocałunki w parku,
moje wyznania Cię dopadły,
a Ty się nie broniłaś nigdy...

I co na to sąd?
Wyrok będzie, już jest...
Nikt nie zapomni,
nikt nie powie: żałuję
To jest miłe dożywocie

autor

Zbuntowany Wędrowiec

Napisany: 2007-09-17 Dodano: 2007-09-17 20:35:29

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie