Jesteś zupełne dno.
Chaotyczny wiersz ja o tym wiem. Przepraszam ale chaos w sercu mam. Więc nie dziwcie się że ciężko z będzie czytać go wam.
Mówią mi że jestem zupełne dno.
Po prostu byle kto.
Dlatego krzyczę wniebogłosy.
Rozrywam krzykiem samotności krąg.
Idę niczym szatan przez pentagram.
Niszczę wszystko co zostało mi.
Skrzydło wyrasta mi.
Patrze się na świat.
Chaos w sercu mam.
Widzę wszystko tu.
Widzę ciebie przyjaciółko ma.
Zniszczyć ciebie nie mam jak.
I nie żałuję .
Patrze się na świat.
Nagle przebija mnie ból.
Patrze się.
A tam siedzi król.
Złoty tron ma .
Patrzy na mnie.
Spojrzenie jego chłodne jest.
Zniszczyć mnie chce.
Moje skrzydło rozrywa mnie.
Wychodzi ktoś jeszcze.
Wychodzi ojciec zła.
Wychodzi ten co rade sobie da.
Wychodzi drugie ja.
Szatan ten co większą siłę ma.
Do boga podchodzi.
Z mieczem srebrnym stoi.
Patrzą sobie w oczy.
Nagle szatan odchodzi.
Bóg nic nie robi.
Syna poznał swojego.
Ja nie mam nic.
Po prostu zostałem ja.
I przyjaciółki mojej świat.
Qiuzo
Komentarze (3)
Czytając dłuższe wiersze niektóre są nużące ten wręcz
przeciwnie :) Wszystko zostało powiedziane wręcz
wyrzucone z głębi serca, z duszy gdzie te emocje
ciążyły.
Co do mojego wiersza... Już nie żałuję, wyleczyłam się
i dobrze. Nie mogłabym siebie i kogoś okłamywać, że
duszę bym sprzedała by z tamtym być... Nie to nie tak
:) i ten wiersz mi w tym bardzo pomógł, a ja dziękuje
za zrozumienie.
Popraw wniebogłosy to razem i krzyk bo po co dużą
Wiersz jest emocjonalny Chaos zawsze jest przed
porządkiem a ład został dotknięty w jaźni tak
zrozumiałam.Nie ma stanów stabilnych w uczuciach
Wiersz szczery i spontaniczny ma owo coś co wzrusza +
:)
w zasadzie nie czytam takich długich wierszy, wszak
wiersz powinien być min krótki a mówić max dużo, ale
ten mnie wciągnął.....i wcale nie jest
chaotyczny.......coś w sobie ma (może chaos Twojej
duszy)