jesteśmy jak bawiące się dzieci
Ty i ja jesteśmy jak
dzieci bawiące się w dom.
Dwa koce, cztery stołki,
a w środku plastikowa kuchenka,
plastikowe widelce i noże...
"nanibowe" życie,
"ninabowa" miłość.
Dotykamy się tak, strachliwie,
każdy kawałek ciała,lecz
nagle wpada matka i krzycząc rozdziela
nas,
wołając na obiad i
zabraniając się bawić w dom...
I smutni w pogoni za szczęściem,
chowamy się pod stołem, by
tam nikt nas nie znalazł...
autor
blackflower
Dodano: 2010-03-29 12:23:38
Ten wiersz przeczytano 626 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.