jesteśmy przeszłością

my-przeszłością, ale Ty-teraźniejszością ..

za późno już na łzy
na żal, rozpacz i ból
mimo, że Cię kocham
nie będziesz nigdy mój

nieuchwytny jak powietrze
nieosiągalny jak gwiazda na niebie
zakochany tylko w sobie
kochający tylko siebie

tak, to Ty-ten, co rani
i ten, co przyciąga mnie zarazem
ten, co mówił, że kocha
że zawsze będziemy razem

że razem dogonimy wiatr
razem pokonamy przestworza
razem przepłyniemy wszystkie
oceany i morza

ża nic nam obce nie będzie
że każdy szczyt zdobędziemy
że razem dotkniemy księżyca
i wieczne szczęście znajdziemy

nie było mowy o odejściu
o odebraniu mi marzeń
o zakończeniu naszej wędrówki
o innym przebiegu zdarzeń

teraz tylko nadzieja została
nadzieja na powrót do przeszłości
na powrót do tamtych chwil
na ponowny rozkwit miłości

lecz ta nadzieja gaśnie
w zapomnienie odchodzi
a ja wciąż czekam
... aż na nowo się narodzi

***

autor

dark angel

Napisany: 2004-12-23 Dodano: 2004-12-23 13:15:19

Ten wiersz przeczytano 914 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie