Jeszcze

Dedykuję go wszystkim, którzy jak ja szukają siebie.

jeszcze ciągle jestem
gdzieś pomiędzy ciszą a szeptami
ciemnością a dniem
bólem a strachem
radością a nienawiścią

targają mną emocje
łzy wypływają
staram się znów uśmiechać
znów żyć

nic nie jest proste

ludzie nie są doskonali
ludzie są źli

nie wszysycy
ja też należę do tej grupy
grzesznych, lecz wybaczają mi
uśmiech wystarczy

ciągle jeszcze nie wiem dlaczego to uczyniłam
prosiłam byś został

Odszedłeś
a mimo to
nie boli
wychodzę do ludzi
mówiąc "dobranoc" "kocham"
kłamię nienawidząć
wiem że byłeś
nie wiem czy

... jesteś?

Tym, którzy gubią się w teraźniejszości jak ja. I starają się żyć jakgdyby nigdy nic. I im nie wychodzi... Smutek we mnie... jak długo jeszcze potrwa? Chciałabym napisać coś optymistycznego

autor

Julia Brauth

Dodano: 2007-02-28 22:12:30

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie