Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

jeszcze a już


pod moim niebem spraw na ziemi
miesza się nieustannie powietrze
ciężko oddychać bez wspomagaczy
osobistych dotleniaczy brak
niestety

muszę być silna bo kto jak nie...
żaden ktokolwiek siła tkwi
w sile ducha w ziemi korzeniach
żadne tam gładkie słówka miodzio
chcesz to masz

nawet teraz gdy zawierucha
niby spokój bo wszystko za nami
moje prawo emeryta domu - cisza
głęboka jak po wyrwaniu zęba
ktoś tu ktoś tam

wyciska soki świat stan wojny
emancypacji ważne ja należy się
że po bruzdach? wczoraj było
nawet niebo - zabrakło łez susza

piguła pod język ostania prośba
skazańca bez echa stojąc umiera
jeszcze dąb

... a trzęsie się jak osika


autor

mala.duza

Dodano: 2020-02-21 11:53:34
Ten wiersz przeczytano 1883 razy
Oddanych głosów: 51
Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (52)

waldi1 waldi1

Dziękuję ...

_wena_ _wena_

wewnętrzna siła tkwi w wartościach człowieka, nie
pozwala poddawać się w zmaganiach z przeciwnościami
losu, by nie dopuścić do przegranej, lub co najgorsze,
do porażki
pozdrawiam :)

sari sari

Zmaganie z życiem... ciekawy wiersz.
Pozdrawiam

krzychno krzychno

Witaj Halinko:)

Ciężko mi się czyta takie wiersze przyznaję.Nie zawsze
wiem gdzie kończyć a gdzie zacząć zdanie:)

Pozdrawiam serdecznie:)

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Człowiek, paradoksalnie, jest bardzo słaby i bardzo
silny jednocześnie... A zwykłe, złośliwe troski dnia
codziennego czasami urastają do rang potężnych
demonów...
Wiersz bardzo mi się podoba. Pozdrawiam serdecznie :-)

M.N. M.N.

Wydaje się, że tyle jeszcze przed nami, a jutra może
już nie być... dobra refleksja, pozdrawiam

kowalanka kowalanka

Różna ta starość jest życie emerytów również ...ja
jestem bardzo zajętą emerytką od 11 lat ale też bywa
ze są rozterki hmm:)pozdrawiam więcej optymizmu życzę

budleja budleja

bardzo smutny emeryta żywot w twoim ładnym wierszu,
niestety takie obrazki są na co dzień, moja była
sąsiadka miała podobną sytuację, jaką opisujesz,
pozdrawiam serdecznie Halinko :)

Eve85 Eve85

Ojj tak. Czasem i silne drzewa zostają powalone.

anula-2 anula-2

Bóle i rozterki za plecami,
nie wygonisz, zawsze za nami.

Pozdrawiam Halinko.

mariat mariat

Masz rację Haluś, pamiętam sztukę jeszcze z lat
internackich pt. "Drzewa umierają stojąc" a my? My
umieramy każdy inaczej - jedni leżąc, jedni siedząc, a
jeszcze inni chodząc. Jedni z pompą, inni spokojnie,
bezszelestnie.
Dzięki za chwilę refleksji.

jagoda andreas jagoda andreas

Bardzo ładnie ukazałaś troski i zmagania codziennego
życia.Ładny wiersz .Pozdrawiam :)

Arturro Arturro

Nie łatwo się mierzyć ;)
Pozdrowionka

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »