Jeżeli kiedyś...
Jeżeli kiedyś wspomnisz mnie jeszcze,
to wiatr firanką lekko poruszy,
a powiew tęsknym, cichutkim wierszem
westchnienie zbudzi uśpione w duszy.
Na parapecie siądzie bezgłośnie
pstrokaty gołąb w ciebie wpatrzony.
Pomyślisz wtedy o naszej wiośnie
i tych nie naszych chwilach straconych.
Będę powiewem, będę gołębiem.
W twoje westchnienie cały się zmienię.
Myśli przeniknę twoje najgłębiej,
gdzie tylko mogą docierać cienie.
Nie! Nie odganiaj tego uczucia
które niepokój leciutki wplata.
Nie! Nie pozbyłem się całkiem czucia
i jak ten gołąb - potrafię latać.
I tęsknię stale, chociaż mnie nie ma
i tylko myślą upartą jestem.
Miłość się nigdy w nicość nie zmienia.
Wraca gołębiem, powiewem, gestem.
Komentarze (11)
Tak po drodze. Przystanek tutaj. Cudny. Z tych które
się "unosi i ocala wszędzie". Dziękuję.
Piękne słowa wspaniale się czyta
++++++++++++++++++++++++++++++
same plusy
Wspominam, ale Pan gdzieś się ukrył?
Pozdrawiam.
Panie Marku piękny,melancholijny wiersz.Przeczytałam z
przyjemnością i mam apetyt na więcej.
"I tęsknię stale, chociaż mnie nie ma
i tylko myślą upartą jestem.
Miłość się nigdy w nicość nie zmienia.
Wraca gołębiem, powiewem, gestem."
Mogłabym podpisać się pod tą strofą :))
Mam nadzieję,że częściej będzie Pan tak liryczny w
wierszach.
Życzę zdrówka!
Subtelnie piszesz o miłości. Cóż nasze życie warte
byłoby bez niej. Skąd wtedy brałyby się takie własnie
wiersze. Pozdrawiam:)
piękny wiersz - miłość unosi dodaje skrzydeł
pozdrawiam:)
"Miłość się nigdy w nicość nie zmienia" ależ
niesamowicie piękny wiersz i do tego tak doskonale
napisany :-)
Piękny wiersz . Tylko i aż tyle powiem.
Pozdrawiam :)
*'nie zmienia'...niedokładnie zacytowałam
piękny wiersz...smutny ale tak jest, że "miłość się
nigdy w nicość nie zamienia" jeśli jest prawdziwa
Miłość się nigdy w nicość nie zmienia.
Wraca gołębiem, powiewem, gestem.
Piękny wiersz z pięknym przesłaniem.Taka jest w
istocie prawdziwa miłosc.Pozdrawiam.