Jeziórko
Jeziórko wieś, która odeszła, na jej miejscu stanęła Kopalnia Siarki ...już zamknięta .
Ziemio jeziorska płynąca siarką,
drążona dłońmi strudzonych ludzi,
wieś co odeszła, powróci kiedyś
przeszłość odnowią jej dawni słudzy.
Tutaj rolnicy o rannej porze
szli z kosą w pole, zaczynać żniwa,
słońce wieszało rosę na liściach,
szumiały lasy echem igliwia.
Ojcowskie strony wiatr porozwiewał,
rozsiał po świecie dzieci tej ziemi
a żółte złoto spłynęło rzeką,
czas zabrał wszystko, trzeba to zmienić.
Tuż obok drogi w kwiecistej szacie,
krzyż co pamięta prastare dzieje,
każdego roku w wiosennej porze
modłami ludzi nadziei pełen.
Płyną w przestworza pieśni nabożne,
lud, który odszedł znowu się waha,
siarki już nie ma, szyby zamknięte,
hej Jeziorzanie pora powracać.
21.01.2011
Komentarze (16)
Dziękuję za ten wiersz.Gdyby nie Ty, nawet bym nie
wiedziała o istnieniu tej wsi.bardzo malowniczo
napisałaś.bardzo mi się podoba.
Niech Jeziorzanie w swe strony wracają, kłosem zazłoci
pszenicznym ziemia, Bóg błogosławi tym co się starają
i pieśń się kołysze wśród plemienia.
Pięknie i z nadzieją! Pozdrawiam!
Przejmujący wiersz. Skłania do refleksji. Forma
wiersza dobra. Podmiot liryczny widać jest bardzo
przywiązany do swojej miejscowości.
Dobry wiersz.
Piękna opowieść... pozdrawiam:)
Klimat wiersz i krajobraz bardzo wzrusza....
Ladny wiersz, ladne wspomnienia...:)
krótka lekcja geografii i historii...
Nie naćpałem się.
witam, piękny przejmujący wiersz, niby nic
się wielkiego nie działo ale ile dramatów z tym się
łączy. kto może powinien powrócić w to miejsce.
ziemia zabliźni rany.
pozdrawiam
Piękny. Skojarzył mi się z Mickiewiczem i jego
opisami....
Tego rodzaju wiersze bardzo lubie.To piekna
opowiesc.Lud jeszcze sie waha,czy powrocic?
Powrocic.!!!
Wzruszyły mnie słowa wiersza, ale mimo smutku powiewa
nadzieja
Może twój apel będzie wysłuchany, życzę ci tego z
całego serca.
Chwycił za serce :) Ładny wiersz, pozdrawiam Autora
niezwykle serdecznie.