Jezioro skąpane w ciszy

Połyskuje w brzasku poranka
tafla jeziora wysrebrzona,
cisza zdrzemnęła się na brzegu
bezruchem wody obrażona.

Przeciera oczy szare niebo,
Obleka się w płaszcz świtu blady.
Chrzęszczą trzciny na brzegu wody
Padalec przemyka na zwiady.

Powoli ciszę mącą głosy
Żerujących samotnie ptaków,
W rękach szczupaka rybki losy,
Łabędź wypływa z tataraków.

Budzi się do życia jezioro
Objęte ciepłym blaskiem słońca.
Dla jednych dobry początek dnia,
Dla innych to początek końca.

I słyszę głos tych , którzy giną
W toniach jezior , w życia zamętach.
Cisza, wyciągając ramiona
O losie ich zawsze pamięta.

Jeziora są piękne o świcie , mamią urokiem.

autor

donna lukrecja

Napisany: 2006-07-22 Dodano: 2006-07-22 17:26:41

Ten wiersz przeczytano 820 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie