Jezu-Powstańcze

Być może nie powinienem o tym pisać...

Śmiercią ci grożę:
Zmartwychwstań!

Jezu!
O twarzy powstańca.

Zmartwychwstań!

Otrzep
Popiół,
Kurz,
Głód…

Jezu!
O twarzy powstańca…

Zmartwychwstań!

Dam ci chleba
Moczonego wodą
I posypanego cukrem…

Jezu…

Powiedz gdzie:
Duma,
Odwaga…?

Tu nie ma znaczenia już nic,
Nie wstydź się ronić łez,
Kobiety nie patrzą.

Jezu,
Powstańcze…

Nie masz
Marii Magdaleny,
Która by twarz otarła.

Są gruzy.

I Parasol też jest.

Wiem, że nie zostawiłeś
Ostatniej kuli
Dla siebie…

"Polska" Mam ciemno-brązowe, długie włosy, urodziłem się w Polsce, tutaj się wychowałem i nadal wychowuję. Kocham ten kraj ponad wszystko. Ona ma włosy koloru ciemny blond, krótkie jak na dziewczynę, urodziła się w Polsce, od szóstego roku życia wychowuje się i mieszka w Austrii… Nie zapytałem jej kim czuje się bardziej – czy Polką, czy Austriaczką? W sumie to nie chcę tego wiedzieć… Albo nie chcę słyszeć odpowiedzi. Mówi, że kiedyś chciała wrócić do Polski, ale to było dość dawno temu, bo teraz wie, że tutaj byłoby jej ciężko zacząć, że nie miałaby pewnej przyszłości, tam, na obczyźnie, będzie jej łatwiej, choć jak podkreśla lubi Polaków, bo Austriacy są… niegościnni. *** Nie wiem jak mam znaleźć sobie miejsce w tym kraju, w kraiku w samym środku Europy, który ma tak piękne tradycje, tak piękną i bujną historię i który chyba obumiera? Co jest Polską? Kogo by przyszło nam dziś bronić? Polska &

autor

Obywatel MM

Napisany: 2007-02-10 Dodano: 2007-02-15 18:45:58

Ten wiersz przeczytano 463 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie