Justynka i bóbr
Dla mojej niepełnosprawnej wnuczki
Co tam podgryzasz bobrze miły
I skąd jest w tobie tyle siły
Powalasz drzewa ponad rzekami
Bawisz się mocno tymi drakami
Jusia cię zna oj bardzo dobrze
Boś zawadiaka panie ty bobrze
Justyna jednak nic się nie boi
Bobry to dla niej są sami swoi
autor
pani Mija
Dodano: 2020-02-24 13:53:10
Ten wiersz przeczytano 1468 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Tyle jest zwierzątek przeróżnych zatem dla Justynki
wierszyków nie zabraknie:)
taki pełen ciepła i najważniejsze ...optymistyczny
Przyjemny wierszyk:)
:)
Wnuczka na pewno uszczęśliwiona z takiego wierszyka;
ładnie... pozdrawiam serdecznie.
Wybaczam, bo zawsze dobre jest szukanie najlepszego
rozwiązania. A rytm przy czytaniu dzieciom jest bardzo
ważny. Pozdrawiam.
Kolejny fajny wiersz dla wnusi:)
Co myślisz o małej korekcie rytmu:
Co tam podgryzasz bobrze miły
i skąd jest w tobie tyle siły?
Powalasz drzewa nad rzekami,
bawisz się wciąż tymi drakami.
Jusia cię zna, oj bardzo dobrze,
boś zawadiaką panie bobrze
Justyna jednak się nie boi,
bobry to dla niej sami swoi.
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi grzebanie przy jej
wierszu. Pozdrawiam:)
Miło się czyta wiersze dla dzieci.
Pozdrawiam serdecznie :)