Jutro
W kawiarence "Bezdroże"
Zostawiłam swe serce
Niedopitą herbatę i różę
Białą suknię z welonem
I ten złoty pierścionek
Szklankę łez
Na pożegnanie
Czy to wiatr nas rozwiał?
Czy los nas rozdzielił?
A może ktoś wszedł między nas?
Stawiam sobie kabałę
Gwiazd pytam o radę
Za kim gonisz?
Kto był ciebie wart?
autor
Marianna 2
Dodano: 2021-02-25 12:04:18
Ten wiersz przeczytano 593 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Może nie był warto, skoro odszedł...
Ładny, życiowy wiersz, cóż pożegnania nie należą do
łatwych.
Pozdrawiam
Smutno i to bardzo...
korekta - wiersza
Bardzo ciekawy przekaz, woersza, ach życie...
Pozdrawiam serdecznie.;)
Ładnie z powiewem smutku :)
Wielkie smutki...pozostał żal...pozdrawiam serdecznie.
Nie wiedziałam że kabała to wróżenie.
Smutna historia.
Pozdrawiam
Samo życie. Smutki jednak przemijają. Na szczęście.
Pozdrawiam :)
smutno. bardzo.
Ładnie:)
Smutne...:'(
pozdrawiam cieplutko