Jutro takie odległe

To tylko chwila, by być samemu smutnym|

Tylko słowa mnie z nią łączą

Chwilą żyję, chwilą na odległość wzroku na ekran
zamykam blask jego, ciemność wokół cisza, ty daleka
To tylko chwila, by być samemu smutnym
jutro takie odległe, tą chwilą jestem smutno pustym.

Jak wypełnić to krótkie rozstanie, wspominać słowa
które jeszcze w uszach dzwonią
dotykać twarzy jej chusteczki - otoczyć się jej wonią

Chwila rozstań to maraton minut, które muszę przeżyć,
biegnąc w samotności, gdy dotrwam do porannej mety –
ile we mnie będzie znów radości.

Było ostatnie przyjazne spojrzenie, jej uśmiech i
powab delikatnej jej ręki, rozstanie ile w tym męki.

Nocne wołanie, dniu przybądź jak najszybciej,
już teraz, w tej chwili, trudno wytrzymać bez niej,
ona mi jutro życie umili.

Nastanie poranek-monitor znów zaświeci barwą tęczy
Wypisuje do niej słów tysiące, powitań radosnych
Wypisuję literki barwne, baśniowe koloru wiosny

Bolesław
Cisza w przyjaźni, rozdziela bardziej niż przestrzeń.
Cisza w przyjaźni nie przynosi słów,
cisza zabija nawet myśli.

Autor :slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2021-06-05 Dodano: 2021-03-05 07:03:25

Ten wiersz przeczytano 679 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie