Jutro,jutro już wrzesień
Mnie zawsze jest brak słów
Jestem niewysłowiony
w szczęściu tęsknocie
Ale gdy piszę do ciebie to
opisuję kwiat w twoich włosach
Wysłowić umiem śpiew słowika,
warkocz komety na niebiosach
Ileż to jeszcze słów przed nami
Codziennej prozy i poezji
Ile chwil jeszcze nie nazwanych
Jak fioletowy zapach frezji
Dziś dla ciebie jestem cały w poezji
Bolesław
Witaj w wrześniowy poranek,
jest on dziś tak ciepły jak wiosenny
marzec-
W swej radości,ze mogę pisać słowa,
które ty teraz masz przed swoimi oczyma,
napisałem tobie wierszyk, tak on się
zaczyna:
,,Jesień i ty sama posiada tyle barw, że z
nich maluje tęczę
Najpiękniejsza ona obok mnie, nie ma jej
reszta świata
Układam sterty barw, układam ich jak
najwięcej
Pławię się w brązach, złocieniach, to
jesieni szata
Nie przerywam malowania, nie odchodzę od
twoich rąk całowania
Wszystkie pory roku barwami kuszę, to ich
trwanie
zieleń, biel zimy, złoto słońca lata trwają
w jedności
Obejmuję piękno świata, to coroczne jego
budowanie
Dziś z tym pięknym do Ciebie przychodzę w
gości"
Za chwile gdy promienie rozświetlą polanę
pod jaworem,
nazbieram złotych liści - spójrz, już przed
Tobą z bukietem stoję
Przyjmij te barwy, co w dłoni trzymam,
przyjmij, zapatrz się w piękno swymi
oczyma.
Zapamiętaj bukiet i mój uśmiech tobie
dany,
zapamiętaj tą chwilkę, bo chcę przez ciebie
być lubiany.
Bolesław
,,Chwila" jakże cudowne słowo
Komentarze (4)
Przepiękny przyrodnicze wiersz nie da się ukryć że to
już wrzesień na szczęście przywita nas upalnie a co
dalej to się zobaczy.
Jeszcze muszę dodać że jeden z lepszych wierszy które
tu dziś przeczytałam
Ja też zostawiam glos bo warto :-) pozdrawiam
serdecznie
Zero głosów pod tak ciepłym wierszem? To ja stawiam
pierwszy, bracie w miłości :-)