Jutrzenka

Jutrzenki pierwszy promień spadł
roztrzaskał się o wilgotną ziemię tego miasta
na miliardy cząstek został rozrzucony,
ciemność i chłód już je pochłonęły.

Ale to nic,
za nim idą następne,
szturmem po cichu zalewają kolejne ulice
walcząc przez chwilę co dla nich jest wszystkim,
dla człowieka – niczym.

Siedem minut lecą z płomieni?
Nie wiem.
Z wysoka?
Sam Bóg wie z kąd!

Swoją walką powoli zmieniają świat,
bo to nie jest tylko kolejny mroźny poranek.
Bo to nie jest tylko kolejny mroźny poranek!

autor

dysio2

Dodano: 2006-11-10 15:44:44

Ten wiersz przeczytano 745 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie