Jutrzenka Nadziei

Z głębokiego, niemego oceanu wszechświata nadpływa zła noc pod czarnymi żaglami, które rzucają cienie na to, co ukochały ludzkie serca. I nawet te najdzielniejsze i najsilniejsze oprzeć się nie mogą zalewającemu je potopowi mroku. Lecz nie zatoną one i nie zginą w ciemnych odmętach, delikatna Jutrzenka Nadziei posyła ku nim tęsknotę za dniami pełnymi słoneczną radością, kiedy to tańczą podług pięknego taktu, o którym kazała zapomnieć im cisza nocnego nieba. Jutrzenka Nadziei, która tchnie blask w każdą łzę płynącą z kochającej dobro duszy i zwiastuje rozgwieżdżoną noc, obdartą z samotności, a o poranku wschodzącej miłości zaprasza słońce kładące kres wszelkiej ciemności.

autor

Wojtas Wierszokleta

Napisany: 2010-09-26 Dodano: 2010-10-27 10:00:35

Ten wiersz przeczytano 671 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie