W jutrzni poranka

Czasami wystarczy niesłyszalny falset słów, posłany kręconymi ścieżkami tetrabajtów wiadomości pomiędzy "Dwoma Światami", kilka przegadanych nocy... żeby uwierzyć w to, że jednak jest jakis sens istnienia...dedykuję wszystkim, którzy stracili wiare w sens a ich światełko nadziei dogasało...wierzcie mi póki jest wiara i miłość żyje w nas póty nadzieja jest wiecznie żywa...odradza się w każdej łzie, każdym uśmiechu i niechaj z wami wszystkimi budzi się każdego poranka...

Niegdyś wolałem uciec ze świata tylnymi drzwiami
zamiast tutaj cierpieć i pławić się w rzece kłamstw
lecz wystarczył falset Twoich słów, netem posłany
abym zrozumiał że na śmierć niedojrzały jest czas

Kiedy miałem dość nijakich dni w mej samotności
zza niedomkniętych wrót Szeolu usłyszałem szept
że pośród wielu serc jest takie, które mnie ugości
zawróciłem więc z drogi aby spytać gdzie ono jest

I jak pomiędzy kamiennych skorup odnaleźć mam
kiedy poznam, że już nie zaboli jak zacznę wierzyć
nie wiedziałem że właśnie bije w Tobie, aż do dnia
kiedy zacząłem całą mą duszą i całym sobą tęsknić

Zeszłaś z zorzy poranka, gdy oczami rządził się sen
oddałaś mi życie w Twoich kilku gorących słowach
z drżących warg spłynął przebudzonej wiary szmer
że znów mogę być kochanym i prawdziwie kochać

autor

Patryk-Piotr

Dodano: 2006-12-29 01:33:01

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie