i już
Oczy twoje w kroplach deszczu
uwięzione w mym spojrzeniu
gałąź czasu je rozdziela.
Uśmiech losu na twych wargach
spijam ją w najwyższej trwodze
krople pragnień nas już dzielą.
W zapomnieniu ból rozstanie nie ukoi
duszy.
autor
rut
Dodano: 2013-09-18 21:34:16
Ten wiersz przeczytano 614 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
ból nigdy nie koi, to przeciwieństwa
krótko i wyraziście pozdrawiam
i już. Ładnie i krótko. Pozdrawiam
Podoba mi się ta melancholia...