[***Już czas...]

Już czas...-Jesień w ucho mi szepnęła.
Chłodny dreszcz się rozszedł po mym ciele.
Powiedz, Mała, kiedy, jak nie teraz?
Już miesięcy minęło tak wiele...

Wiem, że boisz się, że się mnie brzydzisz,
Że obwiniasz za stracone życie.
To nie moja wina, że nie widzisz-
nie ma związku to z moim przybyciem.

Niemym krzykiem przyznałam jej rację.
Spakowałam w walizkę uczucia.
Uciec z życia Ci chciałam ukradkiem.
Byś nie poczuł ni żalu ukłucia.

Chciałam umrzeć dla Ciebie. Zasnęłam.
Gdy szloch nagle wstrząsnął moim ciałem.
Dowiedziałam się, że Cię straciłam.
Że tej strasznej nocy T y umarłeś.

Świat bez Ciebie przerażał bez granic.
Ból ogromem sięgał wyżej nieba.
Płacz mój,krzyk- to wszystko było na nic.
Dla mnie śmierć- jedyna już potrzeba.

Przebudzenie stało się zbawieniem.
Drżącą dłonią twarz mokrą otarłam.
Zasnąć już nie dało przerażenie.
Twoje imię na drżących mych wargach...

Los się pastwi nade mną. Podsuwa
obraz pustki, rozpaczy bez końca.
Nie odejdę...-znów myśl się nasuwa.
Świat bez Ciebie to jak świat bez słońca.

Liście gniją już na mokrej ziemi.
I niedługo znowu przyjdzie zima.
Nie potrafię pójść z Tobą, Jesieni.
Czas..? On przecież w miejscu się zatrzymał.

[20.X 2009]

Wszystkim, których szczęście odeszło wraz z latem.

autor

stelline

Napisany: 2010-10-20 Dodano: 2010-10-14 10:16:14

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie