Już czas
Mnie już nie będzie na tym świecie,
Który wy teraz utrwalacie.
Może i mało o nim wiecie,
Teraz żałować czas o stracie.
Teraz już czas jest o to walczyć,
Inaczej zginąć przyjdzie pora.
Póki nam sił do walki starczy,
By nie wygrała wizja chora.
Mnie już nie będzie na tym świecie,
Ja pożegnania piszę słowa.
Prawdy się o mnie nie dowiecie,
Potrafię taką w sobie schować.
Tera nadeszła taka chwała,
Inaczej zginąć przyjdzie pora.
Wystarczy tylko myśl wspaniała,
By nie wygrała wizja chora.
Mnie już nie będzie na tym świecie,
Do grobu złożą moje członki.
Prawdy się o mnie nie dowiecie,
Lecz to ni były starca mrzonki…
Komentarze (4)
Wymowne i dramatyczne.
Jakoś tak lubimy spanie i pobudki "z ręką w nocniku".
Mnie już nie będzie na tym świecie,
lecz pozostaną wiersze Twoje,
wezmą je wnuczka może wnuczek,
i będą czytać gdzieś we dwoje.
każdy z nas jest nieodkrytą do końca kartą.