Już nie wstanę...
Stoję na progu codzienności,
przeplatając oddech zapachem truskawek.
Przyklejam czterolistne gwiazdy pineską, na
czarnym tle westchnień.
Przeszywający wzrok, miesza się z
melancholią słów serca.
Stoję, by oddać ostatnie tchnienie
wilgotnych warg.
Potykam się o próg codzienności.
Już nie wstanę.
Nie wstanę.
autor
Heidi
Dodano: 2006-06-24 21:06:48
Ten wiersz przeczytano 379 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.