już od dawna

już od dawna taki jestem
każdym słowem każdym gestem
w odchłań tej szarości duszy
która każdy krzyk zagłuszy
rzucam się jak pomyleniec
składam czarnych kwatów wieniec

i przysięgam po raz wtóry
że me słowa to nie bzdury
szukam znaczeń niebanalnych
smaków strachu orientalnych
znów tą drogo stopy suną
za milcznia złotą łuną

między bajki wkładam słowa
o zdolnościach mych, a głowa
słuchać nie chce wcale tego
co wypływa z serca mego
mimo myśli samobójcy
jedynego w świętej trójcy

ja znam koniec przed początkiem
w ślad podążam jego wątkiem
by się mogł on wreszcie ziścić
by się już nie mogło przyśnić
tak! ten koniec upragniony
w bezsenności wymarzony...

nie to chciałem powiedzieć

autor

nikt

Napisany: 2006-11-13 Dodano: 2006-11-13 00:28:26

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie