Już wiem gdzie miejsce moje
Mój domek taki... tyciutki,malutki
Z daszkiem czerwonym,jak z piernika
chatka,
Płoteczek biały mchem porośnięty ,
Gdzie małe żyjątka pracowite takie
Miasteczko magiczne urządziły sobie,
Przy domku studzienka w księżcowym
mroku,
Uchyla swój kranik dla zmęczonych w
trudzie,
Na drzwiach domeczku mojego małego,
Kołatka cichutko dorównuje tańca,
Otwieram...
To swit przecudny,Na przeszklonej rosie,
Zapachem wiosny tak świeżo splątany,
Pochyla głowę,dostojnie jak Książę,
Podaje rękę prosząc mnie do walca.
A ja już wiem gdzie miejsce moje...
Wpatrując się w świt kochany
Tam gdzie mój domek malutki,
Z drewnianym płotkiem,czerwonym
daszkiem,
I świtem przecudnym,tęczą malowanym.
Komentarze (3)
Pięny, morzna się rozmarzyć :) Mi się nawet zakręciła
w oku łezka bo sama mam takie wymarzone miejsce na
ziemi narazie nieosiągalne ale od czego są marzenia:)
pozdrawiam!
Piękny, urokliwy! Każdy z nas ma swoje ulubione
miejsce na ziemi.
Serdecznie pozdrawiam.+++++
'A ja juz wiem gdzie miejsce moje',
Jestes czarodziejka,naprawde juz wiem:)Piekny
wiersz!+++