W kadrze
Zuzy wśród nas dawno nie ma,
Jasiek wyjechał za chlebem.
Chociaż wyblakła ta sepia,
szlakiem pamięci mnie wiedzie.
Rysiek pociągał za warkocz,
Zośka – wciąż darłam z nią koty,
Tereska była szczęściarą,
Henio miał głowę z polotem.
Basia jest dziś bizneswoman,
Piotr przedsiębiorstwem kieruje,
Krycha ma życie szalone,
a Zbycha przygarnął wujek.
Tacy byliśmy beztroscy,
głowy trzymaliśmy w chmurach.
- Kochany, przytul mnie mocno,
znów się za bardzo rozczulam.
Komentarze (27)
warto się tak rozczulać, warto serce wzruszyć, to
piękne i romantyczne :-)Śliczny "motyl" ciepłych
wspomnień.Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)
Dreszcz mnie przeleciał... Kłaniam się :))
super wspomnienia
ciepłe i przyjazne
Ładnie Magdo wspominasz. Pozdrawiam
Piękne wspomnienia,cudnie przywołane...Pozdrawiam:)
dobry, od razu skojarzenie z tym genialnym utworem:
http://www.youtube.com/watch?v=xoTVVqhBh8w
pozdrawiam, magdo
piękne wspomnienia, bardzo ładny wiersz.Pozdrawiam
Piękne wspomnienia, dobrze, że one nie pozostają.
Pozdrawiam
Wspomnienia czasem bolą
a czasem łzą wzruszają
lecz jedno jest dziś pewne
że napełniają wiarą.
Tak wiarą w przyjaźń ....
Z ciepłem pozdrowień
Tacy byliśmy jeszcze wczoraj, a dzisiaj już możemy
tylko powspominać.Pozdrawiam
nostalgicznie ale do mnie ten wiersz przemawia
pozdrawiam :)
najlepiej wyszedł tu Zbycho
bo wikt ma i opierunek...
dobrze mieć wójka w rodzinie
a szczęście cię nie ominie
Pozdrawiam serdecznie
Smutny, nostalgiczny wiersz! ale cóż takie bywa życie!
Pozdrawiam Madziu:)
Lubię takie nostalgiczne madziu.
ech! życie.Pozdrawiam
Twój oczywiście.