Kaj żeś była Barborko
górnikom którzy zginęli na kopalni Zofiówka
Kaj żeś była Barborko
Nie było Cie yno kwila
a już nieszczyńścio tela
przi fedrowaniu na ścianie
zasuło berkmonow wiela
Kaj żeś była Barborko
jak Łoni na Cia czekali
na dole straszno i cima
Łoni tam sami łostali
Możno Ponboczek mioł sprawa
jakoś ważno dlo Ciebie
możno mu brakło wojokow
kajś na wysokim niebie
A możno chcioł se łogrzoć
bo było mu trocha zima
przeca we grudniu w niebie
tyż za cieplutko ni ma
Toż teraz zakludź tych chopow
do Ponboczka do nieba
niech nafedrujom wonglo
wiela Mu bydzie trzeba
A za tyn fajny geszynk
nie bydzie Cie wiyncy szterowoł
a kożdy berkmon we przodku
bezpiecznie wongiel fedrowoł
Komentarze (3)
Piękny hołd dla tym którzy tragicznie zginęli, na
pewno by się im podobał, mnie bardzo...
smutny, ale trzeba o takich rzeczach pisać.
Wymowne, skłania do zadumy, pozdrawiam :)