Kalokagathia

istniejesz - choć tylko w myślach błądzisz
dotykając cyklicznie zmysłów
pobudzasz imaginację
by biegła za idealnym znkiem Twoim
gdzieś w próżni kreślonym

grecką głową potrząsasz bezwiednie
kiedy wpatrzona w zwierciadła
niebieskiego morza
łapię nikłe blaski sympatii

uśmiechasz się lekko
spotykając nagle moje szeroko otwarte oczy
znajdując tam
wierne odbicie siebie

milczysz- choć wiesz, że jesteś moim arche
zastygłym w posągu podziwu...
jednak biegnę ciągle do źródła
gdzie spoczywa jasny, pofalowany włos z Twej głowy
roznosi się zapach maciejki
a w oddali grają świerszcze

autor

Stysia87

Dodano: 2008-03-07 09:24:56

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie