Kamień
///dla poezji, poety i tych, którym ciężko na sercu.
Z ogromnej wagi ten kamień słynął,
leżał przy drodze, tuż pod bokiem,
poeta go poprosił, więc odpłynął,
i stał się na niebie obłokiem.
Przy drodze ludziom bardzo przeszkadzał,
na niebie ma same zalety,
legendy teraz chwalą w niebiosa
potęgę słowa poety.
Uwierzył poeta w siłę słowa,
założył skrzydła herosa
i z ludzkich serc ogromne kamienie
wyniósł słowami w niebiosa.
Pływają teraz lekkie, słoneczne,
a ludziom lekko na rzeczy,
kto ma więc kamień ciężki na sercu
niech go poezją uleczy.
Gent
autor
HENO
Dodano: 2007-07-02 00:02:07
Ten wiersz przeczytano 623 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Teraz już wiem skąd tyle tych obłoków na
niebie,przynajmniej ludzie są bardziej
szczęśliwi..Swietny pomysł na wiersz,do tej pory
myślałam,że chmury to woda ,okazuje się , to aż
..kamienie..:))
bardzo dobry tekst, wspaniałe przesłanie, brawo:)
a moj kamyczek w jeziorach upadł, piekna nadzieje
sercu Ci dał. ze warto
wierzyć w nadziei czekac, nie od marzeń..myśli
uciekac..lecz Twe kamienie w chmurach zniknęły i moje
myśli w niebie dotknęły Piękny , mdajacy do myślenia
,wiersz
ach, gdyby tak można wszystkie swoje troski uleczyc
poezją....najpierw rzeczywiście trzeba uwierzyc w
siebie i w magiczną moc słów
Ja podzielam Twoje zdanie hmmmmmmmm kto ma więc
kamień ciężki na sercu
niech go poezją uleczy...bardzo dobra to
recepta...Ola.
Pięknie uchwyciłeś moc słów w swoim wierszu.