kamień
sięgasz gwiazd
a plącze
ci się czas
i zostajesz
smutkiem
między wierszami
i znowu jest tak
jak przed wiekami
wilczy apetyt
wilczy strach
sięgasz gwiazd
bo tu bardziej
popiół niż diament
w biegu codziennych
powielanych spraw
gubisz swój ślad
a znajdujesz samotności
coraz cięższy kamień
autor
Jan Konstantynowicz
Dodano: 2017-09-17 10:20:41
Ten wiersz przeczytano 509 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Fajny, refleksyjny wiersz.
Samotność bywa kamieniem, ale ileż dobrych wierszy
rodzi!
"Samotność - to uczucie, że pod stopami są tylko
bezdenne mokradła" - Margit Sandemo.
Najgorsze uczucie jak człowiek nie ma do kogo
ust otworzyć i zalega w tej ciszy.
to prawda.....pozdrawiam
Niestety, każdy dźwiga taki kamień, jedni większy,
drudzy mniejszy...
to prawda, ludzie od zarania myślami sięgają gwiazd,
choć z różnych przyczyn i w poszukiwaniu
"nieziemskiego wytłumaczenia"......zatrzymały i
zadumały mnie twoje słowa