Kamień
Przyznaję, ludzi nie cierpię,
człowieka cenię jednakże
tego, co w piersi ma serce,
a nie, że kamień.
Ten kamień może być różny,
na przykład ludzka głupota,
człowiek, i zwierz taki dumny,
próżny hemofag.
Kamieniem nienasycenie
w czynieniu Ziemi uległą,
zaprzęgnięte z intelektem,
ego do złego.
Przyznaję, jestem mizantrop,
nie kocham ludzi, przyznaję,
a zatem Ludzkości, śmiało! —
rzuć we mnie kamień.
autor
Czarek Płatak
Dodano: 2018-06-19 14:32:02
Ten wiersz przeczytano 1246 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Świetne!
zmegi
Dzięki. Odpozdrawiam :)
Dobra ironia;)pozdrawiam cieplutko;)
Serdecznie dziękuję za czytanie i komentarze. Wszyskim
razem i każdemu z osobna kłaniam się serdecznie :)
Interesujący wiersz. Udana ironia.
Pozdrawiam serdecznie.
Nie mam zamiaru rzucać w Ciebie kamieniem,a co do
ludzi nie raz są gorsi od zwierząt - niestety
przekonałam się o tym,pozdrawiam słonecznie :)
prowokator, ... "i powiedział Bóg : pokochaj swego
wroga,usłyszałem GO i pokochałem siebie."
Ten, co rzuca kamieniem, to dopiero mizantrop, problem
w tym, że zwykle o tym nie wie :) mizantropów
niezdiagnozowanych i hemofagów -
krwiopijców jest całkiem niemało - ciekawy - dobry
wiersz! Pozdro!
słowo mizantrop określa wszystko
Jej, dla mnie mocne ;-)
Ciekawy, ironiczny wiersz :)
rzucanie męczy, a i kamień trzeba znaleźć. poszukaj
innych frajerów.
:):):)
Zrzucając kamień z serca upewnij się, że nie jest
przywiązany do twojej szyi.
Ciekawy wiersz.
Wiersz mi się podoba, ale nie wiem co to jest (czym
się żywi) hernofag.