Kamień Sybiraków
W pomniku Sybiraków,
w tym zimnym Kamieniu
jest wpisana smutna prawda
o ludzkim cierpieniu.
O Polaków poniewierce
na sowieckim wschodzie,
ciężkiej pracy niewolniczej
i o strasznym głodzie.
O tym jak śmierć bezlitosna
wciąż plony zbierała
i jak matka konająca
swe dzieci żegnała.
O tym losie tak okrutnym
bez winy karaniu,
o tęsknocie za Ojczyzną
– wolności czekaniu.
O cierpieniu i Golgocie
na „nieludzkiej ziemi”
dokąd siłą z Kraju swego
byli wywiezieni.
Gdy przystanie ktoś na chwilę,
tu przy tym Kamieniu,
może cichy szept usłyszy
o ludzkim cierpieniu…
Bo ten Pomnik Sybiraków
serc tysiącem bije,
a pamięć o Golgocie
w nim na wieki żyje.
Pamięć męki Sybiraków
mocną klamrą spięta,
aby każdy o niej wiedział
i o niej pamiętał.
Komentarze (3)
Ładny i płynny wiersz i poruszający ważny temat.
Pozdrawiam :)
Bardzo mi się podoba Twój wiersz poświęcony
Sybirakom.:)
Pięknie opisałaś kawałek historii:>)