kamienne tablice
gdzie samotny krzyż stoi w cienistej
alei
liść z szelestem spływa na zamkniętą
książkę
dwa cienie stoją dłonią drżącą
przytuleni
trzymając różę przybraną w krepy wstążkę
niezapisana karta kamienną stronicą
tabula rasa oczy już życia nie widzą
blask świecy cel rozjaśni tym, co w
podróży
zamknięte wieko książki niech za pamięć
służy
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2006-10-29 15:07:53
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.