Kamienny Anioł
Ja pośrod mgieł
pośród drzew
łąk i rzek - samotna
Ta ja wśród szumu wiatru
w kłosach zbóż
wśród krople deszczu - milcząca
Ja - tancerka nieruchoma
Ja - poezja zapomniana
Ja - światło bez blasku
W kamiennej pozie
uśmiech mój
przez tyle lat już zgasł
i nie pamięta nikt
radości tamtych lat
Kamienne skrzydła
pokrył kurz
anieli włos już spadł
Kamienny posąg nadal stał
Tak przez tysiące lat
autor
Liadan
Dodano: 2007-12-24 00:34:56
Ten wiersz przeczytano 769 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.