Kamienny krzyk
Bez nas
nie ma ziemi
po której stąpamy
Bez Ciebie
brak rąk
do których tuliłam swe
potoczy się dalej ziemia
tylko ten kamień
wciąż ten sam
pozostanie jeszcze
bez nas
Bez nas
nie ma ziemi
po której stąpamy
Bez Ciebie
brak rąk
do których tuliłam swe
potoczy się dalej ziemia
tylko ten kamień
wciąż ten sam
pozostanie jeszcze
bez nas
Komentarze (14)
tak jak rosną kamienie - tak jeśli wsłuchasz sie w
ciszę usłyszysz ich przerazliwy krzyk
pozdrawiam
dziękuję za miłe słowa.
Niestety nasze życie to tylko
chwilka,też kiedyś o tym pisałam
w wierszu pt Jestem mgiełką,
a kamienie będą trwać tysiące lat po nas:{
Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo smutno.Życie nie oszczędza nas.Pozdrawiam:)
Refleksyjnie to ujęłaś. Ciekawie o miłości. Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)
Masz wiele racji. Świat potoczy się dalej i nawet nas
nie zauważy, zostaną tylko pamiątki po nas w tym
świecie.:)) Dobry wiersz.
kamień był przed nami, będzie po nas
Ładnie, ale i troszkę smutno. Pozdrawiam.
Smutkiem w słoneczny dzień- normalnie przegięłam .
Miłego:)
Myślę, że znajdziesz sposób. Smutny tekst. Pozdrawiam
Smuteczkiem powialo pozdrawiam
Na szczęście, można znaleźć na niego jakiś sposób.
Ładnie o nim napisałaś. Pozdrawiam.
Zasmuciłaś.
Powiało smutkiem...