Kanapka z Dzemem
Kanapka z dzemem
Leci z głośnika
O życiu Rysiek
Śpiewa jak nikt
Nie tym plastikowym
Tylko prawdziwym
Ciężkim, tragicznym
A jakże pięknym
Można się zapomnieć
Zamknąć oczy
Stanąć wśród tłumu
Naprzeciw niego
Zaćpać się muzyką
Do nieprzytomności
Aż świat będzie wirował
W gitary brzmieniu
W dźwięku słów
Jakby własnych
Skradzionych przez mikrofon
Wyśpiewanych nie byle jak
Tam zawsze tak smakuje
Jak solówka bez refrenu
Bez mamony świat
Tak bez wolności niewolnik
Wielbi ją i przeklina
Z nadzieją czekając
Dobrego Boga
Co poda rękę
Kiedy po wszystkim
Zostanie garstka wrażeń
Kiedy zostaniesz sam
Jak on
autor
Szczensciarz
Dodano: 2008-10-15 18:34:45
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Świetny wiersz, świetne odwołanie pod ktorym podpisuje
się obiema rekami, prawde piszesz i do tego zgrabnie:)
zaćpać się muzyką jest właśnie najlepsze. Świetnie
oddales klimat dawnego Dzemu, bo obecny to niestety
nie dżem lecz marmolada....
Gratuluje wiersza. Plus+
Wolałbym określenie"zadurztć się muzyką, niż zaćpać
się muzyką." poza tem nie mam wiekszych uwag, wiersz
może się podobać.