Kanary, Halina i Marian

Halinko, mogę włożyć okulary — zaczynam łzawić.
- Nie! Oczu ci nie widać — nie wiem, gdzie patrzysz.
- Ale naprawdę słońce razi niemiłosiernie.
- To zamknij powieki co za problem.

Marian, ale figurę to jeszcze mam — mogłam kupić dwuczęściowy.
- Mogłaś też nie kupić żadnego i leżeć jak ta Niemka w samych gaciach.
- To chyba jest Szwedka. Widziałam, jak wysiadała z Volvo.
- Halina, idąc twoim tokiem rozumowania, to ty jesteś Włoszką a Karolak Koreańczykiem.
Widzisz, czyta Goethego w oryginale.
- Nie, na pewno nie, za ładna na Niemkę. Marian, a co ty się tak na nią gapisz? Podoba ci się? Widzę, że ci się podoba. Na pewno chętna — przyjechała sama. Oj, gdyby mnie tu nie było... Marian ja już nie wiem, czy ja ci mogę zaufać...
- Jak to?
- No z tym wyjazdem z kumplami na ryby.
- Przecież już się zgodziłaś.
- Tak wiem, ale pomyślałam, że cię tu na tych kanarach sprawdzę, czy jesteś gotowy na taki wyjazd.
- Jakie "sprawdzę"? Halina, co ty wygadujesz, był umowa, za kanary trzy dni z kumplami na mazurach.
- Marian, sam zobacz — ty się nie potrafisz zachować. Nic tylko pijesz piwo albo się na kobity patrzysz, a teraz jeszcze podnosisz głos — jakby cię wypuścili z buszu.

- Sama mówiłaś, że ładna to zerknąłem.
- Tak, sporo tu ładnych ludzi... Marian wciągnij ten brzuch. Wyglądasz jakbyś miał za chwile rodzic i uśmiechaj się więcej.

- Gorąco... nie idzie wytrzymać...

- To, zawołaj tego Murzyna co to mówi po polsku, niech mi przyniesie taki koktajl z parasoleczką i owocami... taki jak ta Szwedka pije a sobie weź bezalkoholowe albo wodę.

- Sama go sobie zawołaj — ja tu nie będę za darmo, odgrywał zadowolonego wczasowicza.

- Marian jeszcze tylko dwa dni wytrzymasz.

autor

raskolnikowski

Napisany: 2021-07-07 Dodano: 2021-07-07 11:16:57

Ten wiersz przeczytano 1665 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie