KANGUR
Mówi kura do kangura :
- Zbiera się na burzę,
Włóż mnie w torbę kangurze,
To ci zniosę jajko duże.
Kangur, jak wszystkie kangury,
Dumnie podniósł łeb do góry i rzekł :
- Gdzie tu deszcz, jak świeci słońce ?
- Zmiataj kuro, bo przetrącę.
Zawsze kury były głupie
I dlatego giną w zupie.
Kończą smutną dolę,
Najczęściej w rosole.
autor
ESER
Dodano: 2005-09-20 19:22:00
Ten wiersz przeczytano 8416 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.