Kapitał

Dla mojej Św. P. Mamy

Matko! – znowu jesteś młoda
- znowu zdrowe nogi masz.
Dobrą drogą mnie poprowadź!..
(Zdrowaś Mario, Ojcze Nasz...)

Tam – podobno jest jak tutaj
- tylko „prawiej” – tylko lepiej...
...więc – pracujesz - w małym sklepie
do którego klient - ...puka.

(- Dziwne Matko to zwyczaje)
- ja – być może nie rozumiem...

- i gromadzisz kapitalik
oszczędnością, oraz pracą,
aby służył – takim małym,
jak Ty, którzy się bogacą.

Mnie tam ciągle jeszcze nie ma.

A Ty czekasz, aż zmądrzeję...


Może księża... - dobrodzieje
dadzą - grzechów odpuszczenie...
Wskażą mi, gdzie jest... - ZBAWIENIE...

ok.2009 r.
...........

Mi... - nadzieje...
- dał Zbawiciel!..

Matko moja!..
- znowu ryczę...

Nie wiedziałem, że umierasz...

- Nie zdążyłem...

(znowu płaczę...)

- chciałbym teraz!..

.............

Nie umiałam... - żyć - inaczej...

Patrz - w Nadzieję!..
-Jest! - w Kościele.

(Trudne było... - odkupienie)

Ciało, kości - to futerał.
- to - okrycie.
(- a w nim - Dusza - nie umiera.)

- To jest - człowiek.

Nie płacz... - Synku!
Przecież - jesteś... - (z) Wiecznym Życiem.

26.-28.05.2017 r.

autor

Wiktor Bulski

Napisany: 2019-04-18 Dodano: 2019-05-22 14:13:01

Ten wiersz przeczytano 2367 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara Okazje Dzień Matki

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie