Kapliczka

Urokliwe są przydrożne kapliczki. Niestety starzeją
się.
Miło o nich poczytać :)

Miło było poczytać takie przychylne
i ciepłe komentarze :))
Pozdrawiam Państwa bardzo serdecznie
i dziękuję za odwiedziny :) B.G.

Miło poczytać

Dopóki kapliczek dopóty Polski. Tak myślę i pozdrawiam
z plusem:)))

Też znam takie kapliczki i krzyże na wiejskich
zakrętach. Mają w sobie jakąś magię, chociaż nie jest
to dobre słowo. Klimat wiary w Boską Sprawczość.
Pozdrawiam.

Z wielkim uwielbieniem patrzę na wiejskie kapliczki.
Serdecznie pozdrawiam.

Ładnie,pozdrawiam :)

Tak, przepiękny wiersz, urzekły mnie w nim jego
metafory..
Zatem plus się należy.
Dobrej nocki życzę, Berenice:)

Tak to prawda kapliczki przydrożna posiadają swój
nietuzinkowy urok?
Berenika, dużo przeróżnych kapliczek jest na południu
Polski, które urzekają swoim wyglądem i zarazem
formą:)

Przepięknie oddałaś moment modlitwy i zarazem wiary,
która dzięki wiatrowi została wysłana ku Stwórcy:)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)

wiejskie kapliczki mają swój urok.

Krysiu, Beatko, Kazimierzu - każdy Państwa komentarz
przeczytałam z przyjemnością :))
Pozdrawiam cieplutko :) B.G.

Piękna melancholia. Wiele kapliczek spotykam wędrując
szlakami Beskidu Makowskiego i innymi, to nasze cenne
dziedzictwo i wspaniałe miejsce na modlitwę,
pozdrawiam ciepło.

podoba mi się wiersz... szczególnie ostatnia
zwrotka...piękne metafory...
chciałabym mieć w sobie taki spokoj ducha...
pozdrawiam serdecznie

Na rozstaju wiejskich dróg stare kapliczki wędrowców
urokiem przyciągają. Prośby i modły szybko unoszą się
do niebios. Piękny wiersz. Z przyjemnością czytałam.
Pozdrawiam cieplutko:)

Agato, tutaj słowo zwiewna oznacza osobę unoszącą się
w powietrzu... z zachwytu :)
Myślę, że nie obrazisz się, jeśli pozostawię ten
wiersz bez zmian...
Pozdrawiam serdecznie :) B.G.