**karol**

Tracę cię z dzieciństwa twojego
Pogrążony w smutku.
Nie pocieszony,nie spełniony
By przytulac.
Nosic na rękach
i trzymac w ramionach.
Uśmiech i płacz
Przeplataly życie,
Troskliwie przygarniały
Twój ból
Oddając ci swe serce.
Małą dzieciną
Pragnąłem cię miec.
Twój urok,piękno
Delikatny uśmiech,
Uśmierzały me cierpienia,
Z trudem walczyłem
Szukając ukojenia.
Jak wschodzące słońce
Ty jaśniejesz każdego dnia,
Jak owoc ,który dojrzewa
kolorami swymi,
Swą smukłą postac
Przeistaczasz w róży kwiat,
By w blasku
Pozostac jedynym...
Diamentem
W swej
Okazałości.

autor

władek

Napisany: 2009-05-11 Dodano: 2009-07-04 11:27:46

Ten wiersz przeczytano 1086 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie