Kartka papieru
Na niej tworze swe
wizje.
Smutne bezkresne
Niczym wszechświat
a może więcej ?
Tworze buduje
niszczę paląc !
Tam me namiętności
zmieszane z łzami
Gorące cudowne
chwile.
Minuty goryczy
rozlewajace się
niczym ocean.
Bezkresna biel
nieograniczonych
snów.
autor
B.P-ULISSES
Dodano: 2006-11-24 23:57:42
Ten wiersz przeczytano 478 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.