Kartki z podróży
Po miłych podszeptach i sugestiach ,popracowałam nad wierszem i naniosłam sporo zmian
Ścieżyna pracy
zbiera szacunek
i kromki chleba
a błyskotliwy pieniądz
wzrasta władzą
porcelanowych zębów
byle jakość
tuli drewniany pociąg
gdzie stukot Syberii
kolorowe plakaty
wabią nijaki makijaż
i papierowe krzyżyki
a czerwona magma
zawisła uśmiechem
wojna i pokój
Komentarze (6)
"Jestem człowiek..De domo homo..Jaki ja właściwie
jestem..nie wiadomo..." Trudny(-na) jesteś..nie ma
co..Niepotrzebne skreślić.. M.
Hm..., dobre.
pozdrawiam
w kilku słowach zawarte wiele
niby nic a jakże dużo...w treści..... pozdrawiam...
Krótka forma i maksimum przekazu.
Ecce Homo