KARZEŁ

Mądrym Sercom..

Trzydzieści trzy sztylety ku memu sercu wypuści psia łapa...

Dokarmiając mą próżność..

Chodź wędrowcze strudzony do mnie odpocząć...nakarmię Cię-nie trzeba nam krwi ani Kata....



Ostrza Twoje tną serce me czule,miodem płynę,rany goję różami....

Lotos kwiatem bieli mnie niesie,
Z błotem ziemi jakby jestem mieszany.....

W ludzkich sercach melodią pogrywa,pieśń anielska błękitnej głębi...

Wznieca barwy płomieniem w sercu
Dokarmiając w nim stado gołębi.......

Gołębiami w nieba błękicie,grucha dzisiaj wolność dla świata......

A ja lecę nad szczyty wysokie,
bo ja kocham swojego Brata........


Tak codzienność spochmurniała radością,ostrza doszły dziś swego celu....

I umieram dzisiaj samotny ....

A jedynie wody..



Pragnąłem mój Przyjacielu........

W krwistych przyjaźniach są moce zaklęte, za sztylety dziękuję tnące...

za krew na dłoniach dziś gratia magna i za blizny,wspomnienia mdlące...

Puść na mnie armaty,puść także swe żmije..

Zabij znowu słowem plugawym..

Ja walczę o Ziemię i Serca moje...

Jak trzeba będzie dla nich też zginę!...

I szumią wody błękitne falami, kryją klify w pianę je strojąc....

Ja podążam jakby przodków śladami
Lasem ciemnym czasem strasznie się bojąc....

Meksykańskim realem niesiony czas przychodzi odradzam się z gracją.....

I nie próżne me są dziś słowy bo Ktoś darzy mnie wielką przyjaźnią........




Ps.

I płynę mroki ciemne, srokami serce jasne , pikuję gołębiami-do łóżka bo tak zasnę........;)


Niech kwiaty otulą snami zmęczone Oczęta Wędrowca który drogi mnoży interpretacją....się gubiąc.


Per mundum discurrit vagabundus;)

Czyli dla każdego coś;) Bo każdy przecież ktoś!

autor

Hermes33

Napisany: 2015-01-19 Dodano: 2015-01-20 00:40:26

Ten wiersz przeczytano 2823 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Obyczaje Okazje Imieniny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie