Kat

Stoisz nad nią chcąc wymierzyć jej karę
Za co? Za to że żyje? Że ma wiarę?
Ona zawsze wierzyła w twoją zmianę
Chciała byś był jej oparciem, nie koszmarem

Kochała cię mimo tego co czyniłeś
Wystraczy że wypiłeś i już nienawidziłeś
Biłeś, krzywdziłeś... a ona wciąż płakała
Za twoje błędy wciąż siebie obwiniała

Czułeś się lepiej gdy leżała pobita na ziemi?
Myślałeś że w ten sposób znikną problemy?
Ona pamiętała łzy... wciąż nosiła blizny
Mimo krzywdy nie chciała się mścić... nigdy!

Za dnia gdy cię nie było czuła się wolna
Żyła swoim życiem i była spokojna
W nocy wyrywana ze snu miała dość nokautów
Marzyła o dniu bez wyzwisk i gwałtów...

Nie miała zbyt wiele marzeń... Górowało jedno
Pragnęła odejść, wciąż myślała nad swą śmiercią
Nie miała matki, straciłą przyjaciółkę
Bo po co żyć z kimś kto myśli nad samobójstwem...

Nadszedł dzień, gdy znów w twarz dostała
Tym razem upadła i już nie wstała...
Jej oczka płaczące... jej rączki krwawiące
Jak mogłeś to zrobić? Przecież byłeś jej ojcem!

Umarła w przeświadczeniu że nie warto żyć
Nie warto się uśmiechać,marzyć, śnić.
Mogło być inaczej... przecież piękny jest ten świat
Zrujnował jej życie alkoholik ojciec - Kat...

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2005-02-16 00:11:29

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 144

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie