Z kąta w kąt
tkwię tu taka samotna bez planów
drżenia struny czy grzmienia organów
chcę usłyszeć coś lecz nic tu nie ma
nawet śladu namiastki istnienia
kiedyś byłeś i chociaż kłamałeś
butne słowa z rozmachem rzucałeś
to bałagan to wszystko zapełniał
pusta kartka dziś tylko i pełnia
autor
judyta1
Dodano: 2014-11-29 11:40:15
Ten wiersz przeczytano 1360 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
ja trochę bałam się samotności a jestem teraz
szczęśliwa ze swej samodzielności:)
a jak pełnia to budzą się demony, pozdrawiam
Smutno... Pozdrawiam cieplutko :))
Piękny chociaż smutny wiersz.Pozdrawiam
Pełen żalu wiersz . Niestety w życiu tak bywa.
Pozdrawiam . Będzie dobrze i dla Ciebie zaświeci
słoneczko
Nigdy nie pozwól by ktoś
zakłócił jej spokój,
a ta którą darzysz bliskich
jest najważniejsza.
Życzę Ci samych ciepłych
i radosnych chwil.
piękna, melancholijna miniatura:) miłej niedzieli
Smutna ta pusta kartka...
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo ładny wiersz -- lecz pełen smutku i tęsknoty za
tym co nie powróci
Pogodnie pozdrawiam :)
Może być.
Ładny refleksyjny wiersz z pełnią
tęsknoty za tym,co minęło.
Pozdrawiam.
Wiersz bardzo melancholijny.
Ciekawie uchwycona chwila... Gorzkie refleksje, lecz
jakże prawdziwe... Fajny wiersz!
choć samotność do snu
zbytnio nie kołysze
ale za to jakie
piękne wiersze pisze...
coś wiem na ten temat
i pozdrawiam pięknie:)
Bardzo smutne, że tak mało pozostało, czyli tylko
samotność. Pozdrawiam serdecznie