Katharsis

"To tylko krok, by granicę przekroczyć (...) przeszłość oddzielić grubą kreską, lecz może zdążę ułożyć jeszcze wszystko przed śmiercią."

Samo przez się
przeistoczyło się samotnie,
od początku, od nowa,
aż do skończonego końca.

Przez błogości nieba
do czeluści piekła,
ciemnej wieczności,
wiecznej samotności.

Wylewać tam będzie
gorzkniejące żale,
że się żyć za życia
nie umiało wcale.

Że nie podjęło
trudu wspólnego,
że się zakłamoło
wszystkie prawdy jego.

autor

One-Way-Ticket

Napisany: 2011-11-03 Dodano: 2012-02-25 17:37:19

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie