Kawałki bytu

Gdzieś tam utknęło sobie.
Pomiędzy istnieniem a niebytem.
W milczeniu czy w krzyku?
Kto to wie, szukałam, nie znalazłam.
Kilka dróg, właściwej brak?
Tak sadzę.
Mniejsze zło.
Ostatnia okazja żeby uratować resztki tożsamości. Motywacja? Lśni, mieni się milionem kolorów. Trzymając ją w dłoni idę dalej,
w następny dzień...

A ciepło krąży gdzieś. Bo zagubiono nadawcę, zgubił się odbiorca.

autor

helena:)

Napisany: 2009-03-25 Dodano: 2009-03-25 19:53:51

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie