Kawiarenki bez absyntu

W internetowej sieci jak w matni, przesiadujemy godzina po godzinie,
zabijamy samotność - wymazujemy to słowo z naszych prywatnych słowniczków.
Bez planów, ze skrzynką pełną maili,
czekamy na ikonkę, która migocząc będzie przypominała o tym, że ktoś tam, gdzieś
na ciebie właśnie czeka,
jesteś ważny…
Wypijamy kawę nie w kawiarniach pięknych,
nie trzymamy palców na filiżankach z porcelany, a stoły nie są przyozdobione wazonikami
z różą w środku…
Dzisiejsze kawiarenki huczą głośno nie jazzem, lecz odgłosem procesorów,
w oknach blask nie świeczek, lecz ekranów monitora.
Kawa nam smakuję nawet z plastikowego kubka.
Nieład,
Szaleństwo,
Ciągła gonitwa za...

Nie pamiętam…
Za czym?!

Ku pamięci miejsc, które pozwalały wydobywać natchnienie ze smutnych dusz poetów...

autor

GiNna

Dodano: 2006-06-12 21:50:40

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie